göçmen kuş
Yaşam bir döngü,,soluk almak nasılsa öyle.O halde niye bu çırpınışlar; yürüdüğümüz yolda değişim arzusu, eksiği gediğe koyma telaşı,,ya da gerçekten eksik miydi ki sorgulaması ?
Bir sonbahar yine gidip gövdesine sarıldığım "tek ağacım"la buluştum dün gece;yaprakları kurumuş,suyu çekilmiş ..kendine tutmadı-ğı bisürü bisürü sözler vermiş,kırılmış,,,
Yitirdiğimiz zamanda kaçırdıklarımızı, bir an gelir ucundan yakalayacağımızı sanırız. Umulan olmaz,olanı da hazmetmez gönül,, bu kibir değil,bu zaten var olanı tanıyamamaktır.Bu kendine zulüm'dür bir bakıma.
Bir zamanlar bir dostum yazmıştı; Cezmi Ersöz alıntısı; "Kalplerinde aşk işaretiyle doğarlar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar, hayata ve insanlara merhamet duyarlar ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşayamazlar...
......
İnsan, her sabah doğan güneşten utanır.
İnsan, er ya da geç gelen mevsimlerden utanır...
İnsan, bunca işarete, bunca özleme rağmen bir türlü gidemediği yerlerden utanır...
İnsan, yanan bir hayattan onca yıl bir kurtuluş beklediğine utanır..."
böylesi bir yaradılışa sahip olmak,,,,
...büyük bir talihsizlik midir bilemem ama geçmişten güç alarak yürümek ve ardıma bakmadan ilerleyebilmek için yaradılışımı inkâra geçeceksem, bu da yapılacaklar listesinde ilk sırada olmalı....
Dünyada olan biteni kavrayıp kendi parçacığını bölünmeden koruyabilmek,evrende var olma savaşı verirken incinmek-ten doğal ne olabilir...diyerek yola çıkıp , sonra da durum analizi yaparak sitem etmek,sızlanmak da neyin nesi?
Verilen bir savaş ise hiç mi ateşkesi yoktur bunun?
Tükenilen anlarda kendi ateşkesimizi ilan ederken, acımasız sniper-lar bizi hedef almaya devam ederse..? Yok oluşa kadar süregelen iç savaşlar, sonuçsuz kalan ya da bol tavizli barış antlaşmaları,duraklama devri,ambargolar....
Tanımak eğer bilmek ve inanmak demekse; bilmedim-inanmadım-mı?
Yüreğin göç zamanı gelmiş-se,bunu bize anımsatan, anı-lar bohçasından oluşmuş bir kuru azığımızı yanımıza katıp uğurlayan,yaprağını sert rüzgârlara emanet etmiş ağaç kadar güçlü ,,,,yola düşmeden menzile varamayacağını bilen göçmen kuş kadar kararlı olmalı......
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder